Trzynasty Schron - Seriale postapokaliptyczne

Ten dział jest poświęcony opisom i recenzjom wszelkich możliwych seriali które są utrzymane w apokaliptycznych lub post apokaliptycznych klimatach. Bo postapokalipsa to również seriale telewizyjne :) Jeśli znacie jakiś serial, bądź mini serial który powinien się tu znaleźć dajcie nam znać.

0...9, A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, R, S, T, U, V, W, X, Z,

Istnieje możliwość, że cyberpunk jest moim ulubionym odłamem science fiction. Bardziej niż space opera, bardziej niż postapo, być może nawet bardziej od Warhammera 40.000. Blade Runner i jego młodszy brat, 2049, są dla mnie filmowymi królami XX i XXI wieku. Seria Deus Ex, z Adamem Jensenem, stanowi dla mnie najlepsze co można zrobić w tej chwili z gatunkiem action RPG. Zaś książki takie jak Ja, Robot uważam za lekturę, którą powinien mieć za sobą każdy człowiek. Stąd też na netflixowego Altered Carbon wyczekiwałem z ogromnym rumieńcem, co w przypadku serialu nie zdarza się zbyt często. I niech mnie diabli, jeżeli nie było warto czekać.

Z tego co wyczytałem w necie i wywnioskowałem ze screenów, serial jest podobny do filmu Damnation Alley (Aleja Potępionych). W bardzo dużym skrócie fabuła opowiada o grupie młodych ludzi którzy podróżują po pustkowiach w specjalistycznym pojeździe\laboratorium\domie (zwanym właśnie Ark II) i próbują odbudować świat zniszczony przez wojnę nuklearną. Ponieważ serial był kierowany raczej do młodych widzów jego bohaterowie w każdym odcinku uczą się czegoś nowego o życiu. Po prostu w każdym odcinku znajduje się jakiś sensowny i bardzo czytelny morał.

A i jeszcze jedno! Jednym z bohaterów serialu jest szympans!!! - To dopiero pomysłowe złamanie konwencji wastelandowego postapo.

Ponieważ serial powstał z myślą o młodej widowni, widzowi dorosłemu który się z nim zetknie po raz pierwszy mając więcej niż 7 - 14 lat na karku może on się raczej nie spodobać i mam właśnie wrażenie że za granicą ten serial jest miło wspominany ze względu na młodzieńczy sentyment, dlatego sam nie wiem czy pokuszę się o jego zdobycie. Być może go obejrzę ale to tylko z ciekawości i obowiązku fana post apokalipsy! Powstał jeden sezon składający się z 15 odcinków, każdy trwa 25 minut.

Odcinki: 1. The Flies 2. The Rule 3. The Tank 4. The Slaves 5. The Balloon 6. The Mind Group 7. The Lottery 8. The Drought 9. The Wild Boy 10. The Robot 11. Omega 12. Robin Hood 13. Cryogenic Man 14. Don Quixote 15. Orkus

Ludzkość od lat żyje zamknięta za trzema wielkimi murami, dookoła których grasują tytani – olbrzymie humanoidalne istoty, których jedynym celem zdaje się być zjadanie ludzi. Dlaczego to robią? Czym są? Jak powstali? Ludzie muszą się tego dopiero dowiedzieć... Wydarzenia obserwujemy z perspektywy Erena, młodzieńca, który po tym, jak tytani napadają na jego rodzinne miasto, a jego matka zostaje zjedzona, postanawia zostać żołnierzem i poświęcić swoje życie walce skazanej - jak się wydaje - na nieuniknioną klęskę.

Codename: Embryo to serial animowany stworzony przez Dawida Hartmana. Powstały tylko dwa odcinki na więcej nie złożono zamówień ze względu na spadek oglądalności a szkoda bo według mnie serial mógł być bardzo ciekawy (dużo humoru, dużo krwi). Te dwa odcinki które zostały stworzone można za darmo pobrać z sieci ze strony kanału 101 (Channel 101) albo obejrzeć na serwisie Youtube. A i jeszcze mała ciekawostka autor serialu D. Hartman podkładał głos pod głównego bohatera natomiast głos głównej bohaterki to głos żony Hartmana.

Wyobraźcie sobie grupę muzyków, grających różne gatunki, którzy wpadli do saloonu na jam session. I w tle kolaż filmów z ubiegłego wieku. Głównymi bohaterami anime Cowboy Bebop nie są jednak muzycy, a akcja nie rozgrywa się na Dzikim Zachodzie, tylko w kosmosie – w roku 2071, na długo po opuszczeniu Ziemi przez ludzkość.

Ciężko rozpatrywać Czarne Lustro Charliego Brookera w kategoriach typowego serialu, gdyż każdy odcinek to tak na dobrą sprawę osobny film krótkometrażowy (na ogół, bo pojawia się wyjątek od tej reguły). Gdyby ów serial był książką, to zostałby wydany jako antologia, zbiór opowiadań science fiction. Jest tak pozbawiony ciągłości, jak ciągłości pozbawiona jest twórczość zespołu Pigface, gdzie każdy album jest tworzony w innym stylu przez inny zestaw ludzi (nie mogłem się oprzeć przed użyciem tego porównania). Tak samo tutaj. Każdy odcinek to robota innego reżysera, bo chyba jedynie Otto Bathurst przewija się tu więcej niż raz. Odcinki różnią się bohaterami, klimatem, tematem, a częstokroć i gatunkiem filmowym. Co więc je łączy poza czołówką i nazwiskiem twórcy? Każdy z nich przedstawia inną wizję przyszłości. Brytyjski futuryzm w kilkunastu odsłonach.

„Każde nasze kłamstwo to dług zaciągnięty wobec prawdy. Prędzej czy później zostanie on spłacony”.

Sam tytuł tego krótkiego serialu prędko przywołuje serię skojarzeń. Pokoleniom pamiętającym rok 1986 zapewne przypomni się Krzysztof Bartnicki w Dzienniku Telewizyjnym przekazujący, że zagrożenia dla życia nie ma, a skażenie będzie tylko maleć. Jeśli byli wystarczająco młodzi, to może „płyn Lugola smaczny jak cola”, podawany tak na wszelki wypadek dzieciom do lat szesnastu, w wyniku decyzji ministra zdrowia i opieki społecznej, zgodnie z zaleceniami rządowej komisji powołanej na czas kryzysu. Urodzeni później pamiętają Czarnobyl z opowieści rodziców, i przede wszystkim dzieł kultury. Mniej lub bardziej udanych, acz recenzowanych na łamach Trzynastego Schronu produkcji jak fabularny film z udziałem Polaków Znieważona ziemia, kultowa seria gier S.T.A.L.K.E.R., czy niezbyt ambitne sztampowe filmidło Czarnobyl: Reaktor strachu. Amerykańsko-brytyjski Czarnobyl od HBO i Sky został poświęcony „pamięci wszystkich, którzy cierpieli i się poświęcali”, by na przestrzeni pięciu godzinnych odcinków przybliżyć, choć nie bez uproszczeń, co się stało 26 kwietnia 1986 roku o 1:23.

W 2019 roku z wielką pompą na ekrany wkroczył Czarnobyl – 5-odcinkowy serial brytyjsko-amerykańskiej produkcji, opisujący w bardzo przekonujący sposób historię katastrofy czarnobylskiej. Wtedy też pojawiły się głosy, że Rosja pracuje nad swoim projektem. Nad odpowiedzią na HBO-wski megahit! Premierę zaplanowano na 8 października zeszłego roku (na chwilę obecną przeniesiono na 15 kwietnia 2021) [tekst został napisany w 2021 roku - dop. Squonk]. Mówiło się też, że to żadna odpowiedź, bo Wschód rozpoczął zdjęcia do serialu już w 2014, czyli na długo przed HBO. Niedawno przekonałam się, że oba twierdzenia są słuszne, bo Rosjanie, z charakterystycznym dla siebie rozmachem, postanowili zrobić (co najmniej) dwie produkcje powiązane z Czarnobylem.

Swojego czasu krążyła opinia, że Dark to niemieckie Stranger Things. Jak bardzo jednak okazało się to nieprawdą. Dark bowiem jest pierwszą niemiecką produkcją Netfliksa i faktycznie rozpoczyna się od poszukiwań chłopca zupełnie jak w Stranger Things. Ale tak naprawdę ten serial to coś znacznie, znacznie więcej. I z odcinka na odcinek, z sezonu na sezon poszerzamy swoją skalę postrzegania.

Serial został wyprodukowany przez BBC i jest ekranizacją książki Johna Wyndhama o tym samym tytule (czyli Dzień Triffidów ;)). Jest to druga ekranizacja tej książki pierwsza (film kinowy) pochodzi z 1962. Spotkałem się z opiniami że ten serial jest lepszy od filmu z 62 roku który dla mnie jest jednym z najlepszych klasycznych filmów SF. Ja widziałem tylko jeden odcinek tego serialu i to dość dawno, tak naprawdę najlepiej zapamiętałem ciekawą czołówkę która ma w sobie baaardzo dużo klimatu mimo że nie ma w niej jakiś efekciarskich bajerów. Podejrzewam że nie każdy zna fabułę filmu z 1962 jak i nie każdy książkę czytał więc w dużym skrócie fabuła przedstawia się następująco.

Na ziemie spadł meteoryt podczas spadania\udeżenia powstał błysk który oślepił każdego kto akurat patrzył w niebo, poza tym przyniósł on z sobą mordercze rośliny z kosmosu tytułowe Triffidy które chcą oczywiście opanować świat. Dla wielu ten króciutki opis założeń fabuły może wydawać się śmieszny ale naprawdę książka Johna Wyndhama jak i zarówno film kinowy są według mnie jednymi z najlepszych książek i filmów SF dlatego naprawdę polecam zainteresować się wam tak i filmem kinowym, książką jak i zarówno serialem z 1981 roku.

To naprawdę wspaniała historia która posiada w sobie głębszy sens. Ja sam postaram się jak najszybciej jeszcze raz obejrzeć serial, tym razem w całości.

Dead Patrol to serial internetowy, którego fabuła dzieje sie jakiś czas po wybuchu epidemii zamieniającej ludzi w żywe trupy. Oczywiście nikt nie wie skąd wzięła się ta epidemia.

Bohaterami serialu są członkowie elitarnej jednostki C.L.E.A.N (Clear the Living, Evacuate And Nuke) których zadaniem jest ewakuowanie z miast wszystkich ocalałych ludzi którzy nie zamienili się w zombie i następnie eksterminacja zombie znajdujących się w mieście. Wiem, wiem, fabuła i realizacja kuleje ale to tylko amatorska produkcja Co oczywiście nie znaczy, że nie można było jej lepiej zrealizować, taka Zima Żywych Trupów na przykład mimo że amatorska to jest smakowitym filmidłem.

Dragon Ball Super (odcinki 47-67)
Produkcja: Japonia 2015
Reżyseria: Morio i Kōhei Hatano
Scenariusz: Akira Toriyama
Obsada: Masako Nozawa, Ryô Horikawa, Takeshi Kusao i inni
Muzyka: Norihito Sumitomo
Na podstawie: Akira Toriyama Dragon Ball Super (manga)
Czas: 23 minuty

Serial anime na podstawie wydawanej od 1984 roku mangi Dragon Ball na przestrzeni lat doczekał się wielu odsłon. Powstało kilkanaście filmów kinowych i hollywoodzka adaptacja, którą lepiej pominąć milczeniem. I choć jest to historia głównie na pograniczu fantasy i science fiction, znalazło się również miejsce dla motywu postapokalipsy. By jednak zrozumieć dość zawiłą (i często gubiącą się w tej zawiłości) fabułę tej konkretnej dwudziestoodcinkowej sagi, musimy się cofnąć o trzydzieści lat. Znajomość kontekstu jest niezbędna. Akcja rozgrywa się w jednej z wersji przyszłości, w której niedobitki ludzkości walczą o przetrwanie, a jeden z najbardziej rozpoznawalnych japońskich bohaterów, saiyanin Son Goku, wyrusza w przyszłość, by zażegnać niepokojące zagrożenie.